Ramen to niezaprzeczalnie jedno z tych dań, które stało się międzynarodowym fenomenem kulinarnym. Restauracje serwujące tę aromatyczną zupę można znaleźć w praktycznie każdym większym mieście, a popularność tego dania stale rośnie. Skąd wzięło się uznanie dla tej potrawy? Jaka jest jej historia?
W niniejszym artykule pasjonaci kuchni japońskiej z DOHO Sushi, restauracji serwującej ramen w Białymstoku – cofną się do korzeni i przedstawią historię tego symbolicznego dania. Co ciekawe, ramen, choć utożsamiany z japońską kulturą, ma swe korzenie zupełnie gdzie indziej. Jeśli jesteś ciekawy gdzie, zapraszamy do lektury!
Gdzie narodził się ramen i co oznacza jego nazwa?
Ramen, chociaż jest powszechnie kojarzony z Japonią, ma swoje korzenie w kuchni chińskiej. To właśnie tam zrodziła się jego pierwsza wersja. Nazwa „ramen” wywodzi się z chińskiego słowa „lamian”, które oznacza „ciągnięty makaron”. To właśnie ten rodzaj makaronu jest używany do przygotowania potrawy. W języku japońskim słowo „lamian” zostało przekształcone w „ramen”, co stało się określeniem dla dania składającego się z makaronu i bulionu z dodatkami. Ta ewolucja słowa odzwierciedla adaptację i własną interpretację potrawy w kulturze japońskiej.
Jak ramen trafił z Chin do Japonii?
Historię ramenu można powiązać z migracją i wymianą kulinarną między Chinami a Japonią w XIX wieku. Chińscy imigranci przynieśli ze sobą do Japonii swoją tradycyjną kuchnię, w tym bulion i pszenny makaron – podstawowe składniki tego azjatyckiego dania.
Pierwotnie ramen podawany był głównie w prostych barach dla robotników. W tym kontekście szybko zyskał popularność ze względu na swoją niską cenę, sytość i smak. Stał się on symbolem szybkiego, pożywnego posiłku dla klasy robotniczej w czasach intensywnego rozwoju przemysłowego w Japonii. Przyjmuje się, że ma on swoje początki w chińskiej dzielnicy Jokohamy.
Czy Japończycy od razu pokochali ramen?
Początkowo Japończycy przyjmowali nowe chińskie smaki z dużą dozą niepewności. W ich tradycyjnej kuchni główną rolę odgrywał ryż, a adaptacja nowych składników, w tym chińskiego makaronu, nie odbywała się łatwo – w świadomości wciąż było to danie nizin społecznych. Zmiana nastąpiła jednak po II wojnie światowej, gdy Japonia borykała się z klęską głodu spowodowaną niskimi plonami ryżu.
W tym krytycznym okresie, Japończycy zaczęli swoje eksperymenty z mąką pszenną, która była akurat dostępna. Stopniowo makaron pszeniczny i danie ramen zaczęły zdobywać popularność, zwłaszcza jako sycąca alternatywa dla ryżu. Zaczęły powstawać regionalne odmiany, a ramen upowszechnił się na tyle, że w czasach stabilizacji zaczął być serwowany na ulicznych straganach, jako szybki i smaczny street food.
Ramen we współczesnym świecie
Dziś danie ramen jest znane na całym świecie i znacznie ewoluowało. Stało się symbolem różnorodności kulturowej i kreatywności kucharza. Restauracje serwujące ramen oferują nie tylko klasyczne wersje potrawy, ale także bogactwo różnych odmian, dostosowanych do lokalnych smaków i preferencji. Od tradycyjnych miso rāmen czy shoyu rāmen, po bardziej nowatorskie wersje z nietypowymi dodatkami.
Co ciekawe, danie to, które jest popularnym street foodem w krajach azjatyckich, w Europie zdobyło zupełnie inną rangę. Z ulicznych straganów i barów dla robotników, przenosi się na stoły restauracyjne, jako potrawa elegancka i przygotowana z finezją. No chyba, że mowa o popularnych błyskawicznych zupkach chińskich, które zostały zainspirowane ramenem. Te zyskały popularność głównie ze względu na niską cenę i szybkie przygotowanie.